In de dorpse samenleving van de 19e eeuw was het de notarisfamilie Haffmans die hoog aanzien genoot in Midden Limburg. Ze waren grootgrondbezitter en bezaten grote villa’s.
De moerassige waterbloem bij Heibloem werd door deze aristocratische familie ontgonnen en veranderd in jachtgebied. Nu is het een omvangrijk natuurgebied.
Waterbloem is een ruim 450 ha groot natuurgebied tussen Meijel en Heibloem aan de rand van de Peel. Het gebied wordt doorsneden door de Roggelse beek, die rond het jaar 2000 hersteld is tot meanderende beek. De waterhuishouding werd en wordt sterk beïnvloed door de kanalen uit de Peel.
Tot voor kort was het voornamelijk productiebos van Staatsbosbeheer. Dit zie je nog terug in de vierkante blokken en strakke paden. Door ingrepen als het creëren van open percelen en het aanleggen van paddenpoelen zijn er graslanden, heidevlaktes en moerasjes ontstaan.
Het gebied wordt begraasd door paarden. De ingrepen en het beheer hebben het gebied binnen 20 jaar veranderd van vrij eentonig in een aantrekkelijk wandel- en excursiegebied.
Waterbloem is rijk aan vogels. De kans is groot dat je een of meerdere reeën ontmoet. Wroetsporen verraden het voorkomen van wilde zwijnen. Doordat er veel mossen voorkomen is het ook in de winter aantrekkelijk voor natuurliefhebbers.
De aanpassingen van Staatsbosbeheer hebben een positieve uitwerking gehad op de rijkdom aan paddenstoelen, insectensoorten, reptielen en amfibieën. Naast het groot aantal libellensoorten zijn het vooral vlinders als het bond dikkopje en spiegel dikkopje die opvallen.
Voorbeelden van opvallende plantensoorten zijn moeraskartelblad en vleugeltjesbloem.
